Rouw is de achterkant van de liefde, ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zonder liefde geen rouw en zonder rouw geen liefde! Er is onderscheid te vinden tussen rouw en een trauma.
Rouw is de manier waarop jij omgaat met een verlieservaring zoals het verlies van een dierbare, je werk of je gezondheid. Een trauma is wanneer jij in het dagelijks leven last hebt/blijft houden van psychische en/of lichamelijke problemen die samenhangen met een nare gebeurtenis of gebeurtenissen zoals een ongeluk, geweld, (seksueel) misbruik, pesten.
Rouwen en traumaverwerking is hard werken. Het is belangrijk om je tijd hiervoor te nemen…
Er is geen voorgeschreven manier om te rouwen of een trauma te verwerken. Een ieder doet dat op zijn/haar eigen unieke manier en dat valt vooraf niet te voorspellen. Binnen het rouwproces zijn wel rouwfasen te herkennen die je doorloopt. Deze fasen zijn niet voor iedereen even intensief en ook verschilt de volgorde vaak. We kunnen de volgende vijf rouwfasen herkennen.
- Ontkenning. Je kunt niet geloven dat je dierbare er niet meer is, dat je (ongeneeslijk) ziek bent geworden, dat je je baan bent kwijtgeraakt. Stukje bij beetje komt het besef.
- Boosheid en woede. Je protesteert heftig tegen het verdriet en je ervaart hierbij (veel) woede. Je kunt gaan huilen, schreeuwen of vloeken. Ook gedachten van wraak of vergelding spelen een rol in deze fase. Boosheid en woede zijn krachtige emoties. Het geeft je strijdlust en de kracht om te “overleven”.
- Onderhandelen. Je probeert je verlies te verwerken door te gaan onderhandelen. Je gaat doelen stellen of bepaalde beloften doen. Je kan het recht in eigen hand gaan nemen. Hier zit vaak ook een stukje magisch denken, zoals bijvoorbeeld: “Als ik niet …, dan was dit niet gebeurd.”
- Depressie. Als je het verdriet niet langer kunt ontkennen en protesten, onderhandelingen, tegenaanvallen en dergelijke niet geholpen hebben, dan treedt vaak op. Je voelt je machteloos. Je kan je afsluiten voor contact en/of je gedraagt je teruggetrokken. Je sluit je af voor communicatie. Je kunt je niet meer groothouden en dat drukt je neer.
- Aanvaarding. Je kunt je verlies een plekje geven. Je maakt het je mogelijk om je te richten op de toekomst, je te richten op dingen die niet met het verlies van je dierbare te maken hebben. Je relatie met je dierbare blijft bestaan maar de aard van je relatie verandert.
De begeleiding
Soms lukt het niet om je balans te hervinden. De verstoring bij de rouw- of traumaverwerking is te groot. Je onderdrukt je gevoelens en emoties, je hebt slaapproblemen, je hebt behoefte aan veel controle, je hebt een kort lontje, je compenseert je gevoelens of de leegte met drank/werk/sport, je piekert veel en je voelt je down, je ervaart geen plezier. Herken jij jezelf in deze situatie? Dan is het zinvol om mij in te schakelen. Mijn begeleiding bestaat uit drie fasen.
- Stabilisatie. Je weerbaar maken tegen de stress van alledag zodat jij in staat bent je verlieservaring of het trauma te kunnen gaan verwerken. We maken inzichtelijk wat jij nodig hebt.
- Rouw- of Traumaverwerking met behulp van traumaverwerkingstherapie zoals EMDR, systeem- patroontherapie en (familie)opstellingen. We werken aan het aanvaarden van het verlies en/of het trauma.
- Integratie. Je went aan het leven in het hier en nu zonder de emotionele lading van het verlies en/of trauma.